ΠΕΝΤΑΝΕΥΡΟ

Το συναντούμε ως Πεντάνευρο, αρνόγλωσσο, ψυλλόχορτο ή πεντάνευρο το ψύλλιο

Είναι φυτό με ύψος 15-30 εκατοστά. Έχει μεγάλα πλατιά σκουροπράσινα φύλλα με πέντε νεύρα που διακρίνονται εύκολα αν σπάσουμε το κοτσάνι των φύλλων του. Έχει μεγάλη αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες.

Τα φύλλα του είναι λίγο σκληρά και βρώσιμα. Μαζεύονται φρέσκα και τρυφερά ενώ αφαιρούμε τα κοτσάνια. Με γεύση πικρή σαν το σπανάκι.

Οι σπόροι του είναι μια από τις υψηλότερες πηγές ινών που υπάρχουν στις τροφές. Περιέχουν mucilage μέχρι 30% (πηχτή φυσική ουσία σαν κόλλα) που φουσκώνει στο έντερο, ενεργώντας σαν καθαρτικό και κατευναστικό στις ερεθισμένες μεμβράνες

Ιστορία και παράδοση

Από παλιά θεωρείται επουλωτικό φυτό και χρησιμοποιείται σε πληγές και μώλωπες.

Χρησιμοποιούνταν για να αποτρέψει τη μητρική αιμορραγία μετά τον τοκετό, την επιληψία, τον ίκτερο, τη λέπρα και τη φυματίωση, στα δαγκώματα σκύλων και φιδιών και τσιμπήματα εντόμων.

Στις θεραπευτικές ιδιότητες του πεντάνευρου έχουν αναφερθεί ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης, όπως και άλλοι διάσημοι γιατροί.

Οι Ινδιάνοι το ονόμαζαν «φάρμακο της ζωής»

Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις

σταματά την αιμορραγία
βοηθά στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών
στη διάρροια, δυσκοιλιότητα, κυστίτιδα, γαστρίτιδα, κολίτιδα, τα πεπτικά έλκη, τη δυσεντερία, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου
σε παθήσεις του ήπατος, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, αλλά και την αιμορραγία του ουροποιητικού συστήματος
στη θεραπεία των μωλώπων και των σπασμένων οστών
σε παθήσεις του αναπνευστικού (βήχα, κοκίτη, βρογχικό άσθμα, βρογχίτιδα, φυματίωση, αναπνευστική καταρροή)
σαν κολλύριο για τα μάτια
στην θεραπεία των παρασιτικών σκουληκιών
στη μείωση των συνολικών λιπιδίων, των τριγλυκεριδίων, της χοληστερόλης, και των λιποπρωτεϊνών στο αίμα
ενδείκνυνται ως προληπτικό για καρδιακές παθήσεις. Βοηθούν να καθαρίσει το σώμα από την περίσσεια της χοληστερόλης, ανεβάζουν τα επίπεδα της καλής χοληστερίνης, στο αίμα και δυναμώνουν τα τριχοειδή αγγεία.
Προκαλεί φυσική αποστροφή προς τον καπνό

Φυσικό περιβάλλον και καλλιέργεια

Φυτρώνει από μόνο του παντού, δεν καλλιεργείται (από άνοιξη έως το καλοκαίρι). Στο τέλος του φθινοπώρου μαζεύονται οι σπόροι του.

Περιέχει:

βιταμίνη B1
βιταμίνη C
Acubin (ισχυρή αντι-τοξίνη, αναφέρεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Toxicology)
Ριβοφλαβίνη
ιριδοειδή
διοξείδιο του πυριτίου
κιτρικό οξύ
σαλικυλικό οξύ κ.α

Ιστορία και παράδοση

Από παλιά θεωρείται επουλωτικό φυτό και χρησιμοποιείται σε πληγές και μώλωπες.
Χρησιμοποιούνταν για να αποτρέψει τη μητρική αιμορραγία μετά τον τοκετό, την επιληψία, τον ίκτερο, τη λέπρα και τη φυματίωση, στα δαγκώματα σκύλων και φιδιών και τσιμπήματα εντόμων.
Στις θεραπευτικές ιδιότητες του πεντάνευρου έχουν αναφερθεί ο Γαληνός και ο Διοσκουρίδης, όπως και άλλοι διάσημοι γιατροί.
Οι Ινδιάνοι το ονόμαζαν «φάρμακο της ζωής»

Παρενέργειες

Δεν αναφέρονται παρενέργειες

Τρόποι χρήσεις

Βάμμα

Αφέψημα (ρίζες και φύλλα)

Επιθέματα

Μαρία κοκάλα

Τσουκνίδα